Is het constateren van het gebruik van het juiste middel -saline in plaats van formaldehyde- net zo simpel als het constateren van schimmelsporen in alle gevallen van kanker??
Is dit inderdaad het geval? Milton White, MD, zag inderdaad schimmelsporen in alle gevallen van kanker.
Hij geloofde volkomen dat kanker een “chronische, intracellulaire, besmettelijke, biologisch geïnduceerde sporen (schimmel)transformatieziekte is.” Met behulp van de juiste isolatie technieken, waarbij saline in plaats van formaldehyde werd gebruikt bij het transport van het weefsel van de operatiekamer naar het pathologisch lab, trof hij schimmelsporen aan bij elke steekproef van kankerweefsel dat hij bestudeerde. Zijn levenswerk is als niet meer dan slechts een onbewezen hypothese routinematig afgewezen.
Aldus werd in 1993 bevestigd door A.V. Costantini, MD, voormalig directeur van The World Health Organization (WHO) Mycotoxin Collaboration Center van de Universiteit van Freiburg, Duitsland.
Tijdens een speech die hij hield op de conferentie van de American Academy of Environmental Medicine in Reno, Nevada, zei Dr. Costantini er het volgende over:
“Van het grootste deel van de kwaadaardige ziekten én van alle auto-immuun-ziekten is de oorzaak niet bekend. Schimmels/mycotoxines zijn voor het merendeel genegeerd als gedocumenteerde oorzaak van vele maligniteits- en auto-immuun-ziekten. De ziekte mechanismen vertonen niet de gebruikelijke patronen die worden aangetroffen bij de invasieve-type schimmelinfectie, noch bij de symptomen daarvan, maar nemen de occulte kenmerken van beide van deze mechanismen aan. Enkele voorbeelden van de mycotoxine-geïnduceerde maligniteiten zijn: hepato-mobiele carcinoma, slokdarmkanker, longkanker, darmkanker, nierkanker, borstkanker, dubbelpuntkanker, endometriumkanker, leukemie, lymfoom en Kaposi sarcoom.”
Auto-immuunziekten worden gekenmerkt door de aanwezigheid van zogenaamde auto-antistoffen. Dit is een vrij populair uitgangspunt, maar het betreft een dodelijk biologisch defect waar geen enkele soort van leven een antilichaam tegen zichzelf kan maken; in het bijzondere geval veroorzaakt een auto-immuunziekte een fatale ziekte zoals sclerodermie.
De auto-immuunziekten welke een schimmel/mycotoxine oorsprong lijken te hebben, zijn: sclerodermie, diabetes mellitus, HLA-gerelateerde ziekten, reumatoïde artritis, de Sjögren, psoriasis en systemische lupus erythematosus.
Alle medicijnen die doeltreffend bij de behandeling van deze ziekten worden ingezet, bezitten anti-schimmel- of anti-mycotoxine activiteit. Dit omvat alle NSAID’s (red.: Non-Steroïdal Anti-Inflammatory Drugs: ontstekingremmende geneesmiddelen die niet behoren tot de groep van corticosteroïden).
In 1999 zag Meinolf Kartuzy, MD, bij drie verschillende kinderen leukemie plotseling in remissie gaan na toediening van een drievoudige antischimmel cocktail medicatie voor hun “secundaire” schimmelinfecties.
Reeds in1997 verklaarde Mark Bielski dat leukemie –acuut of chronisch- nauw gekoppeld is aan de schimmel Candida albicans.
Tenslotte zei Dr. J. Walter Wilson in zijn leerboek van klinische mycologie bijna 50 jaar geleden al dat “is vastgesteld dat histoplasmose en reticuloendotheliosis zoals leukemie, ziekte van Hodgkin, lymphosarcoma en sarcoïdosen -veel vaker dan statistisch gerechtvaardigd op basis van toeval- co-existent blijken te zijn”.
Bron: www.lancedreher.com/30 april 2012